سمعک ارتعاشات صوتی ورودی به گوش را بزرگ‌تر می‌کند. سلول‌های موی زنده مانده ارتعاشات بزرگ‌تر را تشخیص داده و آنها را به سیگنال‌های عصبی منتقل شده به مغز تبدیل می‌کنند. هرچه آسیب به سلول‌های موی فرد بیشتر شود، کاهش شنوایی شدیدتر است و تقویت سمعک مورد نیاز برای جبران اختلاف بیشتر است. با این حال، محدودیت‌های عملی برای میزان تقویت سمعک‌ها وجود دارد.

اگر نتایج تست شنوایی (audiometry) فرد بیمار نشان دهنده کاهش شنوایی در دستگاه شنوایی باشد و کاهش شنوایی فعلی بیمار با دارو یا جراحی اصلاح نشود، سمعک معمولاً توصیه می‌شود. تقویت کننده صدا در کلینیک‌های شنوایی شناسی در سراسر کشور به صورت تخصصی به فروش می‌رود.

علاوه بر این، اگر گوش داخلی بیش از حد آسیب دیده باشد، حتی صداهای بلند به سیگنال‌های عصبی تبدیل نمی‌شوند. در این شرایط سمعک بی اثر است.